Παρασκευή 29 Ιουνίου 2007

κυνηγάω το χρόνο

Κυνηγάω το χρόνο, το χρόνο που χάνεται,
Το δικό μας. Τις ώρες του «μαζί» που δεν ήρθαν,
Αυτές που περνούν χωρίς εμάς,
τα χρώματα που χάνονται στη δύση,
τα όνειρα που θάβονται στην άμμο,
τα λόγια που έμειναν βουβά, άηχα
τα σ’αγαπώ που έμειναν ανείπωτα.

Κυνηγάω το όνειρο, το όνειρο του γέλιου σου,
Της φωνής σου, της ανάσας σου, της αφής σου.
Αυτό που μας έφερε κοντά, αυτό που μας χώρισε,
Αυτό που με καταδιώκει στον ύπνο μου,
Αυτό που στοιχειώνει τη μέρα μου.
Το όνειρο μου να είμαι μαζί σου,
Την ανάγκη σου να είσαι χώρια μου

Κοροϊδεύω το χρόνο, δεν κάνω τίποτα
Απλά περιμένω. Να ερθεις; Δεν ξέρω, μπορεί.
Να μου περάσει; Ισως...
Κοροϊδεύω τις σκέψεις,
Όλα αρχίζουν σημερα!

2 σχόλια:

το αερικό είπε...

Κρατάω την τελευταία φράση.
"Όλα αρχίζουν σήμερα "
Μην κυνηγάς το χρόνο και τα όνειρα κοριτσάκι κι ας τα χεις ανάγκη.
Θα σου αποκαλυφθούν μόνο΄όταν θέλουν αυτά. Στον κατάλληλο χρόνο, αν υπάρξει..

Unknown είπε...

Καλημέρα αερικό μου:)
δύσκολη περίοδος, περίεργη...μεγάλη ανάγκη από όνειρα για να πέρνω ανάσες και να αντέχω. Θεωρρώ τον εαυτό μου τυχερό, οπότε πιστεύω πολύ απλά ότι όλα θα πανε καλύτερα.