Τρίτη 5 Ιουνίου 2007

Αναγέννηση

Πάλι βρέχει,
μια βροχή λυτρωτική,
πάλι βρέχει,
ξεπλένει την ψυχή μου,
πάλι βρέχει,
ανθίζουν τα όνειρά μου,
πάλι βρέχει,
διώχνει τις κακές μου σκέψεις,
πάλι βρέχει,
κι εγώ γελάω,
πάλι βρέχει,
κι η γή ξαναγεννιέται,
πάλι βρέχει,
κι ανθίζω απ’την αρχή,
πάλι βρέχει,
κι η μουσική της με μαγεύει,
πάλι βρέχει,
κι η ψυχή μου τρέχει,
πάλι βρέχει,
κι ανοίγω φτερά,
πάλι βρέχει,
και το ραδιόφωνο παίζει,
πάλι βρέχει,
και το νερό χορέυει στο μπαλκόνι μου,
πάλι βρέχει,
κι όλα αρχίζουν...πάλι.

3 σχόλια:

Passionaria είπε...

Τι ωραία να αρχίζουν όλα πάλι...
Τι ωραία!
Λύτρωση...

ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρες γλυκιές παιδάκι!!!

"...κι όλα αρχίζουν...πάλι" και όλα τελειώνουν και άντε πάλι από την αρχή... Γοητευτικό παιχνίδι θα έλεγα...νομίζω...

Να γράφεις παιδάκι, να γράφεις πολύ - πολύ!!!!

Φιλιά γλυκά, φιλιά πολλά

Γούτσου-γούτσου

Unknown είπε...

γουτσου γουτσου μου καλησπέρα :)
όλα τελειώνουν όταν έρθει η ώρα τους, για να αρχίσουν άλλα, μεγαλύτερα, ενα βήμα περισσότερο κάθε φορά :)
χωρίς όμως να διαγράφουμε αυτά που τελειώνουν, γιατί αυτά μας έφεραν ως εδω, μας ταξίδεψαν και μας μαγεψαν...
πολλά φιλιά μικρούλα μου, ελπίζω να σε δω αύριο