Baudelaire...

LE REVENANT

COMME l'oeil fauve,
Je reviendrai dans ton alcôve
Et vers toi glisserai sans bruit
Avec les ombres de la nuit;

Et je te donnerai, ma brune,
Des baisers froids comme la lune
Et des caresses de serpent
Autour d'une fosse rampant.

Quand viendra le matin livide,
Tu trouveras ma place vide,
Où jusqu'au soir il fera froid.

Comme d'autres par la tendresse
Sur ta vie et sur ta jeunesse,
Moi, je veux régner par l'effroi.

Μετάφραση...

Ο ΒΡΥΚΟΛΑΚΑΣ

Καθώς οι δαίμονες με τ'άγριο μάτι
θα σου ξανάρθω σιγά στο κρεβάτι
και θα γλυστρίσω κοντά σου αχνός
σαν τα φαντάσματα της νυκτός.

Ξανά θα σου δώσω μελαχρινή μου
σαν το φεγγάρι ψυχρό το φιλί μου
και χάδια τέτοια σαν του φιδιού
που σέρνεται πλάι σε τάφο νεκρού.

Και μόλις φέξει η αυγή πελιδνή
τη θέση μου θα βρεις εκεί αδειανή
και κρύα ως που να ρθει πάλι το βράδυ.

Οπως οι άλλοι μ'αγγαλιές και χάδι...
στη νιότη σου και στη ζωή σου εδώ
θα βασιλέψω με τη φρίκη εγώ.


Με αφορμή τα κείμενα της Μαρίας :)