Ερωτά μου….
Αγαπώ την καλοσύνη σου
Αγαπώ το μυαλό σου,
Αγαπώ την δύναμή σου,
Αγαπώ το δόσιμό σου,
Αγαπώ αυτό που είσαι.
Μαγεύομαι από τις κινήσεις σου,
Μαγεύομαι απ’ την εικόνα σου,
Μαγεύομαι απ΄τη φωνή σου,
Μαγεύομαι από τη γεύση σου,
Μαγεύομαι απ΄το άρωμα σου.
Φοβάμαι κάθε που αποφεύγεις το βλέμμα μου,
Φοβάμαι κάθε που αποφεύγεις το φιλί μου,
Φοβάμαι κάθε που σε νιώθω να φεύγεις,
Φοβάμαι κάθε που καταλαβαίνω πως κάτι σου λείπει,
Φοβάμαι κάθε που δεν μπορώ να στο δώσω.
Χάνομαι κάθε που κοιτώ στα μάτια σου,
Χάνομαι κάθε που μου χαμογελάς,
Χάνομαι κάθε που με παίρνεις αγκαλιά,
Χάνομαι κάθε που σε νιώθω πάνω μου,
Χάνομαι κάθε που μου κρατάς το χέρι.
Σ’ αγαπώ, με μαγεύεις, φοβάμαι, χάνομαι…για πάντα!
7 σχόλια:
έχεις καλύψει μια ευρεία γκάμα συναισθημάτων... μου αρέσει αυτό. έχει πολλές διαστάσεις. μου αρέσει και το κλείσιμο!
ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ!
P.S. Μου έλειψες ρε κοριτσάκι!
Γεια σου παιδάκι :)
είναι η πρώτη φορά που γράφω έτσι, σε τέτοιο στυλ...έτσι μου βγήκε όμως, με μια ανάσα το πρωί...
κι εσύ μου έλειψες, έπρεπε να ρθεις την κυριακή, ηταν πολύ όμορφα
φιλιααααα
Ήμουν άρρωστο την Κυριακή… ήμουν άρρωστη για πολλές μέρες… Ήθελα πολύ μα πάρα πολύ να έρθω… μπορούμε να το επαναλάβουμε ε?
Πάντως εγώ, στην προσπάθειά μου να γράψω κάτι, αντιλαμβάνομαι, όλο και περισσότερο, ότι τελικά μάλλον είμαι επιφανειακός άνθρωπος, ή μάλλον περνάω μια επιφανειακή περίοδο στη ζωή μου.
Η έμπνευση δεν έρχεται εύκολα. Τα λόγια είναι απλοϊκά.
Γενικά μια ψιλοαπάθεια παίζει στον αέρα, σα να τα έχω δει όλα ή να τα έχω ζήσει όλα (πράγμα που ΦΥΣΙΚΑ δεν ισχύει…), μια βαρεμάρα απίστευτη σχεδόν για τα πάντα… κάπως έτσι (φαντάζομαι) ξεκινάει κανένας τα ναρκωτικά… αν δε σκεφτόμουν ταξίδια θα ανησυχούσα… μόνο αυτό με ξεκουνάει…
ΦΙΛΙΑ!
P.s.
άσε που λόγω βαρεμάρας σπάω σε όλους τα νεύρα... ξέρεις, για να σπάω τη μονοτονία.. Είναι πολυ εκνευριστικό αυτό για τους άλλους.. όσο πιο πολύ τους σπάω τα νεύρα τόσο πιο καλά :)το λέω σε εσένα γιατί μάλλον ξέρεις τι εννοώ.
μήπως τελικά είμαι ένα κακομαθημένο κωλόπαιδο... ε?
μικρούλα μου αυτή η βαρεμάρα δεν αφορά μόνο εσένα αλλά πολύ κόσμο κι έχει να κάνει με τις εναλλαγές του καιρού. Αυτή η αίσθηση αδυναμίας και αδιαφορίας για όλα!! Μ'έχει τόσο καταβάλει που νιώθω άρρωστη. Θα έρθει και η έμπνευση και η όρεξη, απλά μην αφήνεσαι!
όσο για τον καφέ φυσικά και θα το επαναλάβουμε!!!
Φιλιά πολλά μικρούλα μου
κοπελιά κάνω ακριβώς το ίδιο!!!!
αν δεν σημβαίνει και στους άλλους μάλλον έχουμε πρόβλημα!!!!
θα περάσει όμως!
Το ήξερα ότι θα καταλάβεις :)
Απλά εγώ θα πω, αν δε σμβαίνει και στους άλλους, μάλλον ΕΧΟΥΝ πρόβλημα :)))
Δημοσίευση σχολίου