Πέμπτη 31 Ιουλίου 2008

Η μνήμη…










5/12/2007
Θυμάμαι το χαμόγελο στα μάτια σου,
Θυμάμαι τη μυρουδιά του κορμιού σου,
Θυμάμαι τη φωνή σου να λέει το όνομα μου,
Θυμάμαι το περπάτημα σου στις βόλτες μας,
Θυμάμαι τον τρόπο που έγερνες το κεφάλι όταν μου γελούσες,
Θυμάμαι τον τρόπο που κάπνιζες το τσιγάρο σου.
Θυμάμαι που με κοιτάζεις στα μάτια,
Θυμάμαι να μου λες «δεν σ’ αγαπώ, σ’ αγαπάω»,
Στον κόσμο μου, ήσουν η ομορφιά μου,
Αλλά είμαι εδώ μόνη μου…
Χωρίς εσένα!

Τρίτη 29 Ιουλίου 2008

Μικρές ιστορίες

5/12/2007
Τα γεγονότα
- Τι θα γίνει ρε Λίτσα, θα μου πεις; Γιατί με κουβάλησες εδώ τέτοια ώρα
- Κοίταξε Γιώργο, αυτό που θέλω να σου πω είναι λίγο περίεργο και δεν ξέρω πως θα το πάρεις.
- Λέγε ρε μωράκι μου και πρέπει να γυρίσω στο σπίτι. Υποσχέθηκα στη γυναίκα και τα παιδιά μου να τους πάω για φαγητό.
- Τους αφορά κι αυτούς, κατά έναν τρόπο.
- Τι θέλεις να πεις;
- Κοίταξε, είναι αλήθεια πως όταν σε γνώρισα με συνεπήρες τόσο που δεν υπολόγιζα τη γυναίκα και τα παιδιά σου, ήθελα μόνο να ζω τον έρωτα μαζί σου.
-Ξέρεις πως δεν μπορώ να σου δώσω τίποτα περισσότερο. Τα έχουμε ξαναπεί αυτά, την οικογένεια μου δεν θέλω να τη διαλύσω.
- Το ξέρω, δεν σου ζητάω κάτι τέτοιο. Βασικά, αυτό που θέλω να σου πω είναι πως είμαι πολύ ερωτευμένη
- Κι εγώ σε γουστάρω μωρό μου και το ξέρεις, αλλά…
- Όχι ρε Γιώργο, δεν κατάλαβες, δεν είμαι πια ερωτευμένη μαζί σου.
- Τι εννοείς;
- Αυτό που καταλαβαίνεις! Γνώρισα έναν άνθρωπο που μου άλλαξε τη ζωή.
- Δηλαδή τι; Είναι καλύτερος από μένα;
- Μη θυμώνεις. Δεν μπορώ να σας συγκρίνω, είναι τελείως διαφορετικός. Τρυφερός, γεμάτος κατανόηση και αγάπη, ερωτικός…
- Κι εγώ δεν είμαι όλα αυτά; Δεν είμαι ερωτικός εγώ; Που κάθε φορά που το κάνουμε λες τον δεσπότη Παναγιώτη!
- Μωρό μου μην ταράζεσαι. Δεν είπα πως δεν περάσαμε καλά μαζί, Απλά σου είπα, αυτός ο άνθρωπος είναι διαφορετικός. Και είμαι κι εγώ διαφορετική μαζί του. Νιώθω για πρώτη φορά ολόκληρη!
- Τι έγινε; Σου έταξε γάμους και λουλούδια;
- Όχι ρε συ Γιώργο: Άλλωστε είναι παντρεμένος.
- Τότε γιατί αυτός κι όχι εγώ; Ή μήπως περιμένεις πως αυτός θα παρατήσει την οικογένειά του για χάρη σου; Γιατί δεν πρόκειται να το κάνει και το ξέρεις.
- Κάνεις λάθος: Σήμερα κιόλας θα ζητήσει διαζύγιο! Καιρό τώρα υπήρχε πρόβλημα στο γάμο του.
- Καλά μην τα πιστεύεις αυτά! Μην ξεχνάς κι εγώ τα ίδια σου έλεγα!
- Είναι διαφορετικά σου λέω τα πράγματα!
- Και πότε τον γνώρισες τον λεγάμενο;
- Τον λεγάμενο; Χα! Γυναίκα είναι μωρό μου! Η γυναίκα σου!!!

Η άποψή του
- Κουράγιο ρε συ Γιώργο, κουράγιο.
- Άσε με ρε φίλε, τι κουράγιο μου λες; Πώς να κάνω κουράγιο μετά από αυτό; Καταλαβαίνεις τι μου έκαναν οι παλιοκαργιόλες; Κι άντε από τη Λίτσα να το καταλάβω. Αλλά η Μαρία; Η Μαρία ρε μαλάκα που πέρα από τα κλασικά στο κρεβάτι δεν μπορούσα να της ζητήσω τίποτα; Να με κερατώσει και μάλιστα με γκόμενα; Να με παρατήσει για μια γυναίκα; Θα τρελαθώ ρε μαλάκα! Και στο κάτω κάτω εγώ τι έκανα; Ότι κάνουν όλοι οι παντρεμένοι! Είχα γκόμενα! Και; Ο πρώτος είμαι ή ο τελευταίος που κερατώνει τη γυναίκα του; Κι απορώ που δεν καταλαβαίνουν πως για μας τους άντρες άλλο είναι το πήδημα κι άλλο η γυναίκα μας. Άντρες είμαστε το κάτω κάτω ρε συ κι έχουμε ανάγκη να ξενοπηδάμε που και που. Δεν είναι δα και τόσο φοβερό. Άλλωστε θα έπρεπε να το καταλαβαίνουν οι γυναίκες πως για μας το σεξ είναι μια φυσική ανάγκη! Δεν μπορώ να το χωνέψω ρε μαλάκα! Πότε συναντήθηκαν, πως γνωρίστηκαν, τι έγινε, ούτε που κατάλαβα! Η πουτάνα η Μαρία με παράτησε με δύο παιδιά για μια γκόμενα ρε συ! Κάτω από τη μύτη μου ρε μαλάκα κι ούτε που το πήρα χαμπάρι! Άσε που έχω γίνει ρόμπα σε όλο τον κόσμο! Ρε, το καταλαβαίνεις; Με παράτησε για μια γυναίκα! Χίλιες φορές να με κεράτωνε με κανέναν πιτσιρικά παρά αυτό το ξεφτιλίκι! Πουτάνες ρε! Όλες τους!!
- Δίκιο έχεις ρε συ Γιώργο, σε καταλαβαίνω, αλλά δεν μπορείς να κάνεις και τίποτα. Αφού τα ξέρεις, καριόλες είναι όλες τους!!!

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2008

Αλλη μια μέρα...






Άλλη μια μέρα μαζί,
Άλλη μια μέρα γεμάτη από σένα,
Γεμάτη από χαμόγελο, από παρουσία,
Δεν σε περίμενα κι όμως ήρθες,
Αλλού σε έψαχνα κι αλλού με βρήκες,
Ήρθες και γέμισα, ήρθες και γέλασα,
Μου ξύπνησες αισθήσεις ξεχασμένες,
Μου θύμησες χαρές λησμονημένες,
Έμαθα πάλι από την αρχή
Πως είναι το μαζί,
Πως είναι το καλά, πως είναι η χαρά,
Μαζί σου έμαθα από την αρχή,
Να βλέπω χρώματα μες στη βροχή,
Να περπατάω και να βλέπω ομορφιά
Να σε κοιτάω και να βλέπω συντροφιά…

Τρίτη 22 Ιουλίου 2008

Kαλοκαίρι...



Καλοκαίρι και πάλι,
Καλοκαίρι καινούριο,
Καλοκαίρι μουσικό,
Καλοκαίρι γεμάτο χρώματα,
Καλοκαίρι με φτερά απλωμένα,
Καλοκαίρι γεμάτο αγκαλιές και χορούς,
Καλοκαίρι ζεστό και χουχούλικο,
Καλοκαίρι στην αγκαλιά σου,
Καλοκαίρι στα χάδια σου,
Καλοκαίρι…

Κυριακή 6 Ιουλίου 2008

Αρχή;


Αρχή, πάλι, ιδέα δεν έχω!
Αγωνία…Ναι!
Πάνω από το τηλέφωνο, για μια φωνή.
Μια χροιά που θα φτιάξει τη διάθεση;
Μπορεί!
Μετά από καιρό πόθος και ζήλια!
Πείνα και δίψα.
Για ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο!
Πάλι! Η ώρα δεν περνάει,
Η αναμονή βαριά,
Η αγωνία ασήκωτη,
Ναι; Όχι; Γιατί;
Κι αν ναι τι;
Μπορώ; Μπορείς;
Μπορούμε;
Το ήθελα! Το έτρεμα!
Και τώρα; Τι; Πως;